ഖത്തറില്‍ നിന്ന് നാട്ടിലെത്തിയ ആദ്യ ദിവസം തന്നെ മുറ്റത്തിന്റെ തെക്കേ മൂലയില്‍ മതിലിനോട് ചേര്‍ന്ന്,നിറയെ കായയുമായി നില്‍ക്കുന്ന ഈ ചെറിയ ഓമ എന്റെ കണ്ണില്‍ പെട്ടിരുന്നു. അധികം താമസിയാതെ മതിലില്‍ കയറി പഴുത്തതൊരണ്ണം കൈക്കലാക്കി ആസ്വദിച്ച് കഴിക്കുന്നതിനിടയിലാണ് തലക്കുള്ളില്‍ ഒരു 'ബള്‍‍ബ്' മിന്നിയത്
ഈ പഴം പറിക്കാതെ അവിടെ തന്നെ നിര്‍ത്തിയിരുന്നെങ്കില്‍ അത് കഴിക്കാന്‍ വരുന്നവന്‍മാരെ ഓരോരുത്തരേയും യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും കൂടാതെ കേമറക്കകത്താക്കാമായിരുന്നു. വീടിന്റെ ജനലിലൂടെ നിരീക്ഷണം നടത്താന്‍ പാകത്തില്‍ ഒരു പപ്പായ മരം എനിക്കായി ഒരുക്കി വെച്ച ദൈവത്തിന് മനസ്സില്‍ നന്ദി പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, ഞാന്‍ അടുത്തത് പഴുക്കാനായി കാത്തിരുന്നു.
സംഗതി വിചാരിച്ച പോലെ എളുപ്പമല്ലെന്ന് അധികം വൈകാതെ മനസ്സിലായി. പഴുത്തതെല്ലാം മിടുക്കന്മാര്‍ കൂളായി അടിച്ചു മാറ്റികൊണ്ടിരുന്നു. കിട്ടുന്ന ഒഴിവുസമയങ്ങളില്‍ കേമറയും തൂക്കി നടന്ന ഞാന്‍ 'പപ്പായയുടെ അവശിഷ്ട്ടങ്ങള്‍' കണ്ട് 'അണ്ടിപോയ അണ്ണാനെ' പോലെ നിസ്സംഗനായി നിന്നു. എന്തായാലും അധികം വൈകാതെ അതിഥികളുടെ പോക്കുവരവിന്നെ കുറിച്ച് എനിക്ക് ഏകദേശം ഒരു ഐഡിയ കിട്ടി.ആദ്യം കസ്റ്റഡിയില്‍ കിട്ടിയത് ഈ "ചിന്നകുട്ടുറുവനെ"യായിരുന്നു.
തത്തമ്മയെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന ഇവനെ നാട്ടില്‍ വിളിക്കുന്നത് 'മുളന്തത്ത' എന്നാണന്നാണ് അറിഞ്ഞത്. ഖത്തറിലെ മലയാളിയായ പ്രശസ്ത "BIRD PHOTOGRAPHER DILEEPKUMAR അന്തിക്കാടിന്റെ സൈറ്റില്‍ ലവന്റെ പേര്‍ നല്‍കിയിരിക്കുന്നത് "White cheeked Barbet എന്നാണ്. ജുനൈദിന്റെ ബ്ലോഗില്‍ നിന്നാണ് ഞാന്‍ ഇവനെ ആദ്യമായി കണ്ടത്. പിന്നീട് ലക്ഷ്മി അതിനെ ക്രയോണ്‍ വല്‍ക്കരിച്ചിരുന്നു.
പിന്നീട് വന്ന അതിഥികള്‍ പലരും നിത്യ സന്ദര്‍ശകരായി മാറി. അവരെ കുറിച്ച് അടുത്ത പോസ്റ്റില്‍..
അടിക്കുറിപ്പ്:-ഒരു വിശ്വാസി ഒരു മരം നടുകയോ, തന്റെ കൃഷിയിടത്തില്‍ വിതക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല, പിന്നീട് അതില്‍ നിന്ന് മനുഷ്യനോ,
പക്ഷികളോ, മൃഗങ്ങളോ ഭക്ഷിക്കുകയും അത് അവന്റെ പേരില്‍
ഒരു നന്മയായി രേഖപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തിട്ടല്ലാതെ..
-മുഹമ്മദ് നബി.
